Die vlieger gaat niet op


Onderstaande is een verklaring van een van de aktievoerders tegen ondernemer en vastgoedboer Erik de Vlieger. De aktie vond plaats ten tijde van een diskussiebijeenkomst in een versgekraakte winkelruimte in Amsterdam-West.


Helaas werd ons niet toegestaan om de volledige tekst van het onderstaande pamflet voor te lezen bij de axie tegen Vlieger van hedenmiddag. Naar het schijnt is het wegens interne strubbelingen binnen easyCity ook niet toegestaan om deze tekst binnen easyCity te verspreiden. Nogmaals en met nadruk: onze axie was absoluut niet gericht tegen easyCity of de daaraan deelnemende of organiserende groepen, maar puur en alleen tegen Erik de Vlieger. Plaats en tijdstip blijken wel een verhitting van de discussie tot gevolg te hebben, maar dat nemen we op de koop toe. Het Opst. Pluimv.

DIE VLIEGER GAAT NIET OP!!!

EasyCity gentrification. Een talkshow onder de noemer 'de uitwassen van de 'Gentrificering' in Amsterdam'. Een debat over sociale uitsluiting en verdringing – hoe de stad steeds verder verwordt tot een steriele sjieke speeltuin voor yuppen en commercie. Een uitstekend thema. Voor het panel is dan ook een ware specialist op dit gebied uitgenodigd. De grootgrondbezitter, beginnend media-tycoon en verlicht multimiljonair met politieke aspiraties Erik de Vlieger van de IMCA-groep. Volgens het blad Quote goed voor een portemonnee met 75 miljoen euro en aan het hoofd van een bedrijf met 300 miljoen omzet in vastgoed, 90 miljoen in de luchtvaart, 60 miljoen nautisch beleggingsfonds, 11 miljoen in tijdschriften en 5,5 miljoen in kindermode. Hij deed een bod om in één klap alle Nederlandse commerciële radiofrequenties op te kopen en aast momenteel op Het Parool. Druk bezig met zijn plan om in Noord een tegenhanger te scheppen voor de prestigieuze Zuid-As, projectontwikkelaar die in het huidige conservatorium een supersjieke winkelpassage wil vestigen en naast het Telegraafgebouw een tweetal kantoortorens wil bouwen die boven de Rembrandttoren uit moeten steken. In de media doet De Vlieger zijn best om gunstig af te steken tegen de rest van de zakenwereld in het algemeen en de onroerend-goedsector in het bijzonder. Daar is natuurlijk ook niet zoveel voor nodig. Met zijn gelikte strategie weet hij zich een sociaal voorkomen te geven en aldus haalt hij een wit voetje bij de gemeentelijke ambtenaren, die hem dan ook steeds vettere kluiven toeschuiven. Zelf zegt hij vóór woningbouwverenigingen te zijn. Dat is ook niet zo gek als je het huidige beleid van die verenigingen ziet. Een duidelijk voorbeeld waarmee De Vlieger zijn ware gezicht toont is het project Romanof in de Czaar Peterbuurt, waar hij in samenwerking met Lieven de Key en Eigen Haard een waar yuppenghetto aan het realiseren is. Goedkope huurwoningen worden vervangen door lofts en maisonettes die verkocht moeten worden met een hippe reclame-campagne. Ook over krakers en kunstenaars laat De Vlieger zich lovend uit. Hij beweert in deze wereld de allerbeste contacten te hebben. Dit gelik hoeft niet te verbazen – de veryupping van de stad betekent ook een toenemende kleurloosheid en saaiheid. We moeten wel wat bonte figuren in het straatbeeld houden, want waarom willen die yuppen anders allemaal in Amsterdam wonen!? Krakers en kunstenaars kunnen in het proces van de gentrificatie prima een rol spelen als de creatieve krenten in de pap, de toefjes slagroom en de vruchtjes op de taart die voor de rijken wordt opgediend. Als dank mogen ze misschien wel een klein stukje, of wat kruimels. Zo worden we aan het lijntje gehouden. Want wat als we weigeren om deze rol te spelen? Wat als we een ander recept voor de taart willen, of een radicale wijziging van de machtsverhoudingen binnen de bakkerij? De Vlieger legde de basis voor zijn miljoenenbedrijf met grove speculatie bij de privatisering van staatsbedrijven in Tsjechoslowakije, waarbij hij een meerderheidspakket van de aandelen verwierf door agenten de aandeeltjes voor een appel en een ei van de arbeiders af te laten troggelen. Later verkocht hij zo’n bedrijf met miljoenenwinst – over de ruggen van die arbeiders. In interviews kan hij nog steeds lachen hoe hij die inboorlingen voor de gek hield met wat spiegeltjes en kralen. In Engeland speelde hij de krottenkoning die in Manchester en Leeds de huur door zware jongens contant aan de deur liet ophalen. Ook over die tijd kan hij nog steeds lachen. Voor wie nog twijfels over hem heeft, verduidelijkte hij zijn ideeën over de kraakbeweging in een interview met Intermediair, afgelopen week: “Als mijn leven anders was gelopen, had ik er ook tussen kunnen zitten. Ik was dan wel één van de bepalende figuren geworden.... En ze hadden dan nu wel winst gemaakt.” De Vlieger, de nieuwe manager van de kraakbeweging?

Een debat met De Vlieger over de veryupping van Amsterdam? Het lijkt wel een holistische geneeswijze, waarbij de zweverige artsen met de ziekte zelf in discussie willen gaan. Een debat tussen katten en muizen over ongezonde eetgewoontes. Wat doet die vos in het kippenhok?

TAMME KIPPEN KAKELEN OVER BROEDPLAATSEN, WILDE KIPPEN PIKKEN VAN ZICH AF! Het Opstandig Pluimvee

opstandig pluimvee


terug