Vrijdag 7-4-00 was het zover. De laatste kontainer puin werd opgehaald bij de Amstel, de sleutels werden overhandigd aan de woningbouwvereniging en we sprongen op onze fietsjes naar ons nieuwe bolwerkje. De kraakgeschiedenis van de Lamellenfabriek 'De Amstel' lijkt voorbij.

Juli 1996: Na maanden zoeken naar de juiste woning voor een woongroep werd de stap genomen om toch maar te gaan kraken. Onze vervroegde pensionering als krakers werd dus afgeblazen. Het moest natuurlijk wel een pand zijn van een rotte eigenaar, het liefst aan een gracht, een steeg en met tuin. Het werd een pandje aan een rivier, met een stinkstraatje om de hoek, zonder tuin maar met een lekker rotte eigenaar, Bertus Luske.

Om te voorkomen dat we als zovele krakers voor ons aan de kant geschoven zouden worden door Bertus en konsorten, werd de kraak grondig aangepakt. Het nodige gooi en smijtwerk verdween naar binnen en vele handen hielpen het pandje zo snel mogelijk te barrikaderen. Petra Steenkamer van buro Prinsengracht werd op een afstandje gehouden totdat we met het noodzakelijke klaar waren. Bertus kreeg al snel te horen dat z'n pand gekraakt was en hij beter niet langs kon gaan. De eerste 24 uur werd er een stillenbak voor de Stopera gezet om een oogje in het zeil te houden. Bertus zijn juridische pogingen die hierop volgden om de Amstel te ontruimen werden door ons twee keer dwarsgezeten. Het pand zou niet strafrechtelijk ontruimd worden omdat het een half jaar leeg stond en een kort geding op basis van een vaag huurkontrakt werd gewonnen. Al snel bleek er nog een woongroep de stoute schoenen te willen aantrekken en kregen we kraakburen aan de Wagenstraat 12. Door alle heisa rondom Bertus (o.a. het rapport van Traa over kriminele zaken) besloot de gemeente hem uit de buurt te kopen. Bertus vertrok met een zak met geld naar het westelijk havengebied en ging daar rollebollen met de ADM-krakers die hij al snel op zijn dak kreeg. Nadat het blok aan de Amstel was ondergebracht bij 'het Oosten', werden er nog twee pandjes gekraakt waarvan er een na een schandalige (mislukte) ontruimingspoging verlaten is, en het andere een oprotafspraak heeft met de woningbouwvereniging. Het is jammer dat het voor de aankoop nooit lukte mensen te motiveren pandjes in de buurt van Luske te kraken. Een keer kregen we zelfs te horen van potentiele kraakgegadigden op uitleg van onze kant en van het kraakspreekuur: "Maar dat lijkt wel politiek!" Het viel op dat veel mensen zich lieten afschrikken doordat er van een eigenaar veel bekend was terwijl dit ons juist aanknopingspunten had gegeven om mee verder te gaan. Ook werd de indruk gewekt dat veel mensen helemaal geen zin hadden mogelijkheden te zoeken en vinden om voor hun pand te knokken.

Voor ons begon een bijna oneindig trajekt van praten, vergaderen en brieven schrijven. Meer hierover vind je op http://squat.net/amstel.html. Dit slepende overleg resulteerde in vervangende huisvesting voor de woongroep Amstel en sociale woningbouw inkluis gelegaliseerde Wagenstraat 12-groep aan de even-kant van de Wagenstraat. Vooralsnog is alleen dat eerste gerealiseerd. De rest van de planning heeft weer eens een vertraging opgelopen. De Amstelgroep kreeg vervangende huisvesting in de vorm van twee pandjes aan de Kinkerstraat. Deze waren eveneens bij 'Het Oosten' ondergebracht. De bewoners die het eerder gekraakt hadden, waren met stille trom vertrokken na een verstek-vonnis. Enkele maanden later werden de bouwplannen gewijzigd en kregen wij de panden aangeboden. Hoewel het Oosten nog ons op het allerlaatste moment het ko-optatierecht wou afnemen, is ook dit uiteindelijk allemaal nog goed gekomen.

Nu zal dit de meeste lezers allemaal worst wezen. De eerste vraag is meestal wanneer wij ons inwijdingsfeestje houden. Dat komt nog wel, wees niet bang. We hebben nog een hoop boeken- en verhuisdozen over. Als je ze nodig hebt, kun je ze ophalen op Kinkerstraat 63. kontakt: kinker@dds.nl

overigens kan je een foto van het pand bewonderen op http://huizen.dds.nl/~kinker

[squat!net]

terug