Op donderdag 13 maart werd het pand aan de Croeselaan 180 gekraakt. Een jaar geleden waren de laatste bewoners vertrokken en woningbouwcooperatie Mitros probeerde het tevergeefs te verkopen. Na uitgebreid voorbereidend werk werd het pand gekraakt.

Enigszins tot de verbazing van de krakers volgde de volgende dag, vrijdag, een negatieve uitspraak; de Officier van Justitie had besloten dat er voldoende strafrechtelijke grond was (op basis van art. 429) om te ontruimen, en de ontruiming werd aangezegd voor maandag. Er zouden namelijk verbouwingen in het pand hebben plaats gevonden, bewijzen hiervoor werden niet overhandigd en ook inzage werd niet toegestaan. Hoogstens ergens na de ontruiming was dit misschien mogelijk. Omdat er geen zichtbare sporen van verbouwingen in het pand aanwezig waren en ook buren verklaarden van niets te weten werd besloten om niet vrijwillig te vertrekken.

De pers en de buurt werden erbij betrokken en het pand werd stevig dichtgebarricadeerd. Inzet; geen vrijwillige ontruiming voordat er inzage werd gegeven in het door Mitros aan Justitie overgedragen bewijs.

Maandag 17 maart kwamen er enkele agenten van buro Marco Polo langs met het idee dit probleem eventjes op te lossen. Omringd door pers, krakers en buren, voor een gebarricadeerd pand behangen met spandoeken, werd getracht de krakers te overreden het pand vrijwillig te verlaten, tevergeefs. Toen ook dreigementen als Žik ga nu echt mijn koevoet halenŽ werden weggehoond, besloot men te overleggen met hogerhand. En toen kon er opeens wel inzage (zij het niet geheel volledig) worden gegeven in de bewijslast. Na overleg concludeerden de krakers dat een eventueel kort geding tegen de staat niet te winnen zou zijn en na afgedwongen te hebben dat er geen arrestaties zouden volgen werd besloten het pand te verlaten. De aanwezige spullen (inclusief barricademateriaal) werden meegenomen.

Kraakgroep Croeselaan

terug