Het land was 50 jaar lang in gebruik als suikerriet plantatie. Toen heeft ene Claudio Malva Valente het land gekocht en het nooit meer gebruikt. Als gevolg hiervan werd het landgoed een plek voor verkrachting, moord en junks. Joao Santana, een van de organisatoren van de bezetting zegt dat deze landkraak 4 maanden voorbereiding heeft gekost. Tijdens de eerste maand van de bezetting zijn er twee demonstraties gewees: 28 mei is er een mars geweest vanaf het kampement tot het stadscentrum waarbij een gevangenis in aanbouw werd aangedaan. En op 17 juni was er in het kamp een manifestatie met supporters uit andere steden, vakbonden en enkele politieke partijen. Wanneer je in het kamp wil komen wonen moet je je familie op een lijst zetten. Mensen die eerder ontruimt zijn of geen enkele andere verblijfplaats hebben krijgen voorrang. Deze lijst is er om te voorkomen dat mensen een tent opzetten en daarna doodleuk terug naar hun huis gaan tot de legale problemen opgelost zijn.

Het kampement is verdeelt in 300 groepen met elk 39 families. Elke tent heeft een groepsnummer en een individueel nummer. Elke groep heeft een algemene coordinator en 4 secties die de groep helpen organiseren. Iedereen blijft zo actief zodat ze zich onderdeel van de strijd kunnen voelen. Iedere groep heeft een gezamenlijke keuken en badkamer, maar er is ook een algemene drogisterij en keuken. Alle donaties gaan eerst daarheen en daarna naar de groepen die het meest nodig hebben.

De mensen die verantwoordelijk zijn voor de gezondheidszorg geeft de groepsinformatie door aan de algemene drogisterij en keuken die de groep doen toekomen wat ze nodig hebben.

De mensen die verantwoordelijk zijn voor de infrastructuur bouwen tenten wc's en keukens. De beveiligingssectie is bestaat uit mensen die de orde binnen een groep bewaren en om beurten wachtdiensten aan de ingang van het kamp draaien. Deze sectie is ook verantwoordelijk voor de notulering tijdens de vergaderingen. Er zijn ook groepen die zich bezighouden met de vuilnisophaal en verwerking.

Er zijn open vergaderingen waarin belangrijke bezettingszaken worden besproken en mededelingen worden gedaan. In het midden van het kampzijn er discussie en vergaderruimten gebouwd waar ook nieuwe projecten worden besproken.

Misschien wel het belangrijkste project is het Hidroponia Project. Dit is een vorm van stedelijke landbouw. De bedoeling is om een gemeenschap te maken waarin al de basis noodzakelijkheden voor de bewoners voorzien zullen worden: onderdak, werk en eten.

De meeste kinderen gaan naar scholen in de buurt. Op een dag zijn er meer dan 1300 kinderen van 0 tot 5 jaar gevaccineerd door de stedelijke gezondsheidszorg die door de daklozen was opgeroepen.

Ondanks dat ze geweldig veel werk verricht hebben hebben ze nog steeds hulp nopig: eten, water, medicijnen, kleren, hout, plastic, etcetera.

Als je wilt helpen neem dan contact op met IMC-Brazilie of Resistencia Popular. Twee van de vele groepen die meewerking aan deze bezetting.

IMC-Brazilie: toya@indymedia.org of Resistencia Popular-SP: rp-sp@bol.com

IMC brasil

terug